خرمالو خشک شده در بسیاری از فرمت ها مهم ترین محصولات فرآوری شده خرمالو است.
آنها برای مصرف کنندگان و بازارهای جهانی جالب هستند زیرا می توانند به عنوان یک ماده با ارزش در آماده سازی های مختلف استفاده شوند یا مستقیماً به عنوان میان وعده مصرف شوند.
با خشک کردن، میکروارگانیسم ها نمی توانند رشد کنند و واکنش های بیوشیمیایی را نمی توان آغاز کرد، بنابراین مصرف میوه را می توان در طول سال افزایش داد.
خشک کردن طبیعی خرمالو به طور سنتی در کشورهای آسیایی (چین، کره جنوبی و ژاپن) به عنوان روشی برای به دست آوردن محصولی با ویژگی‌های حسی و تغذیه‌ای خوب که اغلب مصرف و تولید تجاری می‌شود، استفاده می‌شود.
روش استاندارد تهیه این محصول خشک شامل برداشتن کاسبرگ و پوست کاسبرگ و به دنبال آن آویختن میوه به رشته است.
میوه‌های خشک در چین و ژاپن و در نزدیکی پایان فرآیند خشک‌کردن، خمیر می‌شوند تا رطوبت به طور مساوی در میوه توزیع شود و شکل محصول نهایی ایجاد شود.
با این حال، در کره جنوبی، آنها را رها می کنند تا در یک منطقه با تهویه مناسب بدون ورز دادن آویزان شوند.
گونزالس و همکاران (2021b) از روش خشک کردن طبیعی بدون ورز دادن بر روی رقم خرمالو روخو بریلانته استفاده کرد و رفتار میوه‌های قابض و غیرقابض (در معرض تیمار CO2 پس از برداشت برای از بین بردن قابض بودن) را مقایسه کرد.
پس از 20 روز، کاهش طبیعی در محتوای تانن محلول وجود دارد. با میوه های قابض و غیر قابض دارای مقادیر مشابه (20-30 میلی گرم در 100 گرم).
علاوه بر این، رنگ گوشت میوه قابض نارنجی باقی ماند، در حالی که قهوه ای شدن در میوه غیر قابض مشاهده شد.
بنابراین، هیچ درمان تخریبی مورد نیاز نیست، و نویسندگان پیشنهاد کردند که استفاده از این فناوری خشک کردن طبیعی، که هنوز در صنعت خرمالو روخو بریلانته اجرا نشده است، ممکن است راه خوبی برای کاهش مازاد تنوع باشد.
ویلنا و همکاران (2020) تغییرات فیزیکوشیمیایی و ریزساختاری را در طول خشک کردن هوای خرمالو روخو بریلانت برداشت شده در مرحله اولیه بلوغ (S1) و آخرین مرحله بلوغ (S2) تجزیه و تحلیل کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.