گوجه فرنگی بوته ای طلایی و سبز نارنجی آلویی وجود دارند، اما بیشتر آنهایی که پیدا می‌کنید قرمز هستند. یک میراث بسیار شناخته شده خمیر آمیش است.
رومی خالدار، که قرمز با نوارهای عمودی زرد رگه‌ای و انتهای نوک تیز است، یک گوجه‌فرنگی آلویی بسیار هیجان‌انگیز است.
همه آلو، رب، گوجه فرنگی سس خام خوشمزه هستند. طعم برجسته و بافت قابل توجه آنها باید به شکل خالص آن لذت برد. فقط مطمئن شوید که اجازه دهید این گوجه فرنگی ها کاری را که برای انجام آن متولد شده اند انجام دهند.
پخت و پز طعم های از قبل شدید را تقویت می کند. سس درست کنید، مقداری را برای آینده خود نگه دارید. آنها را کباب کنید و از شیرینی آنها غمگین شوید.
کوکتل گوجه فرنگی
گوجه‌فرنگی‌های کوکتل که 2 تا 4 اونس هستند، بزرگ‌تر از گوجه‌فرنگی گیلاسی و کوچکتر از کره هستند. آنها طعم غلیظ یک گوجه فرنگی کوچکتر و کمی ماده بیشتر را دارند یک ترکیب عالی.
کلمانتین زرد-نارنجی روشن، رز نیلی سیاه و جادوی کوهستانی قرمز برخی از مواردی هستند که احتمالاً پیدا خواهید کرد. یکی از موارد مورد علاقه من است، یک میراث فرانسوی که شبیه زردآلو است و طعم میوه ای پررنگ با نت های مرکباتی دارد.
گوجه فرنگی کوکتل را سالادت یا گوجه فرنگی سالاد نیز می نامند. می خواهید حدس بزنید که چه استفاده خوبی از اینها می تواند داشته باشد؟ مخصوصاً برای سس و برای خشک کردن خوب است (و همیشه خوب است که مقداری از آن را برای زمانی که نیاز به نور آفتاب دارید حفظ کنید).
گوجه فرنگی آلو
که به آن گوجه فرنگی سس یا رب گوجه فرنگی نیز می گویند، گوجه فرنگی های آلوچه ای مستطیل هستند، گاهی اوقات با انتهای شکوفه های نوک تیز، و شبیه آلو نیستند.
درست مانند دوستان مینیاتوری خود، گوجه فرنگی انگور، این میوه ها نسبت به انواع گلوبی و بیفتک دارای آب کمتری هستند و گوشت آن ها متراکم تر و تقریباً گوشتی تر در مقایسه با آن ها به نظر می رسد. با داشتن محتوای آب کمتر برای لطافت آنها، طعم آنها غلیظ و برجسته تر است.
آنهایی که ما بهتر می شناسیم رم و سان مارزانو هستند، اما این نام ها در واقع دسته بندی های این دسته هستند و انواع مختلفی از هر دو وجود دارد. (احساس کردن این خانواده مانند باز کردن یک عروسک روسی است!)
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.